Szczepan Mierzwa urodził się 12 listopada 1892 roku, w skromnej chłopskiej rodzinie, w polskiej wsi Rakszawa będącej wtedy pod zaborem austriacko-węgierskim. Już jako 12-letni chłopiec podziwiał Tadeusza Kościuszkę za postawę w obronie spraw chłopskich oraz za to, że „narażeniem życia angażował się w niepodległościową walkę w Ameryce”. W 1910 roku Mierzwa, mając zaledwie 17 lat, opuścił Polskę i na pokładzie niemieckiego parowca przebył drogę do Ameryki.
Po przejściu przez odprawę na Ellis Island zmienił nazwisko na Stephen Mizwa i bez znajomości języka angielskiego udał się do Northampton w stanie Massachusetts, gdzie polscy emigranci pomogli mu znaleźć pierwszą pracę. Pracował w ciągu dnia, a noce spędzał na nauce języka angielskiego. Wytrwałość zapewniła mu stypendium w Amherst College. Niedługo po tym zdobył tytuł magistra ekonomii na Harvard University i w 1922 roku otrzymał pozycję wykładowcy ekonomii na Drake University.
Ucząc w Drake University, Mizwa nawiązał kontakt z dr. MacCrakenem i wspólnie podjęli się projektu utworzenia programu wymiany kulturalno-naukowej z Polską, a przede wszystkim rozpoczęcia gromadzenia środków finansowych na stypendia dla Polaków. Rozpoczął od zakupienia maszyny do pisania i napisania listu apelującego o dotacje na stworzenie Polsko-Amerykańskiego Komitetu Stypendialnego. Pierwsza dotacja wynosiła 5 dolarów, ale z czasem pomysł Mizwy zaczynał się sprawdzać i odnosić pierwsze sukcesy.
Na początek 21 polskich emigrantów zgromadziło fundusze na opłacenie studiów dziewięciu polskim studentom na Uniwersytecie Harvarda, Yale i Columbia, a także na sfinansowanie pobytu amerykańskiego profesora na Uniwersytecie Jagiellońskim. Zachęcony takim obrotem spraw Mizwa zrezygnował ze studiów doktoranckich na Harvardzie i porzucił pracę wykładowcy uniwersyteckiego po to, aby całkowicie skoncentrować się na swojej misji.
Mizwa przekonał dr. MacCrackena, aby został pierwszym prezesem Fundacji. Natomiast Samuel Vauclin przyjął członkostwo w Radzie Dyrektorów. Mizwa zaprosił do niej także wiceprezesa Guaranty Trust Company of New York, Willisa H. Bootha (który za promowanie Polski w środowisku amerykańskich przemysłowców i biznesmenów został odznaczony przez rząd polski medalem Polonia Restituta) oraz pułkownika Cedrica E. Fauntleroya, który dowodził szwadronem sił powietrznych im. Kościuszki w wojnie z bolszewikami w 1920 roku. Udało mu się również przekonać polski konsulat w Nowym Jorku, mieszczący się w tym czasie przy 57. Ulicy i Trzeciej Alei, aby udostępnił w swym budynku pomieszczenie na biuro Fundacji.
W 1925 roku Fundacja została oficjalnie zarejestrowana w stanie Nowy Jork jako korporacja o nazwie The Kosciuszko Foundation, Inc., uzyskując w ten sposób uprawnienia do prowadzenia działalności związanej ze zbieraniem funduszy na stypendia dla Polaków na studia w USA oraz na stypendia dla Amerykanów pragnących studiować w Polsce, jak również na działalność związaną z pogłębianiem stosunków kulturalnych między Polską i Ameryką.
Mizwa parł do celu i w 1927 roku uzyskał zgodę Marii Skłodowskiej-Curie na utworzenie stypendium jej imienia. Zaangażowanie tej wybitnej uczonej wzbudziło jeszcze większe zainteresowanie Fundacją.
Po II wojnie światowej Mizwa rozpoczął poszukiwania stałej siedziby dla Fundacji. Znalazł odpowiednią kamienicę w prestiżowej części Manhattanu wybudowaną w 1917 roku według projektu znanego już wówczas architekta Van Alena. Pierwszym właścicielem posesji od roku 1920 był amerykański przemysłowiec Rufus L. Patterson, który zmarł w 1944 roku. Po jego śmierci wdowa, Margaret Peterson, wystawiła kamienicę na sprzedaż za $250.000. Mizwa wyraził gotowość zakupu budynku, przekonująco przedstawiając szlachetne cele działalności Fundacji. Pertraktacje trwały sześć miesięcy, po których M. Patterson opuściła cenę do $85.000. Fundacja zapłaciła gotówką zadatek w wysokości $10.000 a na pozostałą sumę ustanowiono hipotekę. W ciągu następnych kilku lat M. Patterson w godnym podziwu akcie charytatywnym podarowała Fundacji $16.000 w celu spłacenia hipoteki. Transakcja zawarta z M. Patterson była jednym z większych sukcesów Mizwy w historii Fundacji. W jej wyniku Fundacja uzyskała imponującą stałą siedzibę w jednej z najelegantszych dzielnic Manhattanu.
Działania Fundacji w czasie II wojny światowej
Atak Niemiec hitlerowskich oraz inwazja rosyjska w 1939 roku przerwała wymianę naukową między Polską a Stanami Zjednoczonymi. W czasie wojny Mizwa przekazywał pomoc finansową do Polski drogą nieoficjalną. Kiedy ponad 800 polskich żołnierzy i uchodźców cywilnych utknęło w Szwajcarii, Mizwa przekazał połowę zgromadzonych przez Fundację funduszy na cel szkolenia żołnierzy. W czasie, kiedy byli oni przygotowywani w Edynburgu (w Szkocji), do udziału w inwazji na Normandię, Mizwa zebrał fundusze na wysyłkę podręczników i magazynów medycznych, z przeznaczeniem dla studentów polskich stacjonujących wraz z żołnierzami.
Fundacja kontynuowała promowanie Polski i jej spraw w Stanach Zjednoczonych w czasie, gdy kraj znajdował się pod okupacją faszystowską i bolszewicką. W maju 1943 roku, w 400. rocznicę śmierci Mikołaja Kopernika Fundacja zorganizowała serię wykładów i programów okolicznościowych łącznie z galą w Carnegie Hall z udziałem Alberta Einsteina.
Pierwszy Konkurs Chopinowski – Rok 1949
Pierwszy Konkurs Chopinowski Fundacji Kościuszkowskiej został zorganizowany w 1949 roku w ramach obchodów 100. rocznicy śmierci Fryderyka Chopina. Inauguracja konkursu odbyła się w Fundacji, a jej gościem honorowym był Witold Małcużyński. Pierwszy konkurs przy całkowitej zgodności jury wygrał 20-letni Afroamerykanin Roy Eaton, późniejszy kompozytor i wykładowca Manhattan School of Music. Konkurs Chopinowski Fundacji Kościuszkowskiej do dziś kontynuuje misję promowania utalentowanych młodych pianistów oraz zachęca muzyków do wykonywania dzieł polskich kompozytorów.
Wielki Bal Fundacji Kościuszkowskiej
1928 roku na cześć Paderewskiego Fundacja Kościuszkowska wydała uroczysty bankiet w nowojorskim hotelu Commodore. Po sukcesie tego wydarzenia od 1933 roku Fundacja corocznie urządzała bale dobroczynne na rzecz swojej działalności. Pierwszy taki bal odbył się w hotelu Pennsylvania w Nowym Jorku. Od 1936 roku coroczna impreza przeniesiona została do luksusowego hotelu Waldorf Astoria, a od 1941 roku na balu zaczęto prezentować debiutantki – młode kobiety w wieku od 16 do 25 mogące pochwalić się osiągnięciami w edukacji. Prezentacji młodych dam na balu dokonywali ich ojcowie. Debiutantki występowały w eskorcie kadetów z West Point lub akademii marynarki handlowej Kings Point. Debiutantki były prezentowane zgromadzonym na balu dyplomatom i przywódcom społeczności polonijnej. Tradycja corocznej gali kontynuowana jest do dziś i jest największym wydarzeniem dobroczynnym Fundacji. Od kilku lat odbywa się w słynnym Hotelu Plaza na Manhattanie.
Kolekcja Obrazów w Kościuszkowskiej Galerii Sztuki w Nowym Jorku
Siedziba Fundacji mieści się w sąsiedztwie słynnych kolekcji dzieł sztuki i wśród najsłynniejszych amerykańskich muzeów usytuowanych przy Piątej Alei na Manhattanie. Budynek Fundacji stwarza idealne warunki do wystawiania i zaprezentowania Ameryce dzieł polskich mistrzów zgromadzonych przez Mizwę za specjalnie w tym celu zebrane fundusze. Obrazy autorstwa takich mistrzów jak: Matejko, Chełmoński, Malczewski, Brandt, Kossak i Styka wypełniają dzisiaj drugie piętro budynku Fundacji i są dostępne dla publiczności.
Pierwszy Słownik Fundacji dostępny w formie aplikacji na telefon
W 1959 roku Fundacja wydała słownik angielsko-polski, a po dwóch latach ukazał się drugi, polsko-angielski tom słownika. Przez ponad cztery dekady słownik Fundacji cieszył się ogromną popularnością po obydwu stronach Atlantyku. Doczekał się 13 wznowień, publikacji w formie aplikacji, a 5 lat temu wznowienia wraz z nagraniami wymowy słów po polsku i angielsku, uzupełnionego wersją CD-ROM i DVD z zastosowaniem w systemach Windows i Macintosh.
Wizyta kardynała Karola Wojtyły w Fundacji Kościuszkowskiej
W 1976 roku, 4 września kardynał Karol Wojtyła odwiedził siedzibę Fundacji w Nowym Jorku. Podczas tej wizyty podkreślił on ogromną rolę Fundacji „w tych szczególnych czasach, w których musimy zdawać sobie sprawę, że kultura kształtuje charakter narodowy i w efekcie tworzy naród”.
Podsumowanie
W XVIII wieku Tadeusz Kościuszko powiedział: „Natura stwarza nas równymi, zaś cnota, bogactwo i edukacja ustanawiają różnice”. Edukacja jest kluczem do sukcesu i Kościuszko całe swoje życie zadedykował wyzwoleniu i wykształceniu najbiedniejszych. W swoim testamencie przeznaczył cały swój majątek na wykształcenie chłopów i niewolników. W XX wieku kolejny wybitny Polak, Stephen Mizwa, podążając tropem Kościuszki, założył Fundację Kościuszkowską, której podstawową misją, oprócz promowania kultury polskiej, jest działalność stypendialna.
Po dziś Fundacja reprezentuje Polonię na terenach Stanów Zjednoczonych, promuje polską kulturę i tradycję oraz zrzesza społeczeństwo na emigracji. Wystawy sławnych artystów jak Tamara De Lempicka czy Joanna Sarapata gromadzi zwolenników sztuki w murach Fundacji. A edukacyjne wystawy promują zasłużonych polskich naukowców oraz oferują warsztat zainteresowanym, nie tylko Polakom. Dziś młodzi Polacy i Amerykanie polskiego pochodzenia są tak samo dobrze przygotowani do tego, żeby zmieniać świat. Na wielu polach, obok dziedzin humanistycznych i artystycznych, również nowoczesnych technologii, nauk ścisłych oraz biznesu. Korzystając ze stypendium Fundacji wielu z nich ma szansę zostać w przyszłości światowymi liderami. W XXI wieku Fundacja nadal wzoruje się na przykładach Mizwy i Kościuszki, ale dziś również szczególnie potrzebuje pomocy.